سفر به روستای شاه میلرزان تالش می‌تواند یکی از بهترین تجربه‌های سفر شما در گیلان باشد. این تجربه از شاه میلرزان شروع شده و به روستا بکر تَمْشِلانه ختم می‌شود. با وجود اینکه چند وقتی است این روستا هدف گردشگران در گیلان قرار گرفته؛ اما هنوز هم بکر و مملو از آرامش مانده که خود این مساله دلیل خوبی برای سفر به این منطقه زیباست. برای آشنایی بیشتر با این روستا از دیدنی های گیلان، در نابرو همراه من باشید.
نگاهی به گذشته روستای شاه میلرزان
روستای شاه میلرزان از بکرترین جاهایی است که در گیلان باقی مانده است و زندگی در این روستا هنوز به راه و روش‌های قدیمی در حال سپری شدن است. این روستا با حدود ۲۴۰ نفر جمعیت از توابع بخش خٌطبه سرای تالش در استان گیلان است.
بقعه «سلطان محمود شاه دینوری» از عارفان قرن هشتم از مهم‌ترین نمادهای روستا به‌شمار می‌رود و یکی از دلایل معروف شدن روستا همین بعقه است. روایت‌ها و داستان‌هایی از اهالی قدیمی این روستا درباره بقعه وجود دارد که شنیدن آن خالی از لطف نیست.
یکی از این روایت‌ها به مقبره سلطان محمود در این محل اشاره دارد. در این روایت کنار مقبره سلطان محمود، یک کنده چوبی معلق بین زمین و هوا قرار داشت که تکان می‌خورد. به‌همین دلیل این روستا را «شاه میلرزان» یا آن‌طور که در محاوره گفته می‌شود «شامیلرزان» نام نهادند. اهالی روستای شاه میلرزان اهل تسنن بوده و هر سال در ایام مذهبی مثل عید فطر یا قربان و تاسوعا و عاشورا عده زیادی برای تماشای مراسم و آداب و رسوم سنتی، به این روستا سفر می‌کنند.
روستای شاه میلرزان عصاره‌ای از اصل تالش
اطراف روستا طبیعت بکر و رودخانه‌‌ای قرار دارد که گشت‌وگذار در اطراف آن و در دل طبیعت حال‌وهوای روستا را به خوبی به شما منتقل می‌کند. هوایی تمیز و پر از اکسیژن که می‌تواند روح وجسم شما را آرامش دهد. این روستا مردمانی بسیار ساده و میهمان‌نواز دارد که شغل اصلی آن‌ها دامداری و زنبورداری است.
رنگ آمیزی زیبا و منحصربه‌فرد خانه‌ها نشان از ذوق و سلیقه این مردم دارد. با وجود محرومیت فراوان از امکانات اولیه زندگی چون آب لوله کشی، گاز، تلفن، جاده آسفالت، خانه بهداشت و حتی آنتن درست و حسابی برای تلفن‌های همراه، ساکنان روستا با تمام وجود تلاش می‌کنند تا مهمانان خاطره‌ای خوش از سفر به این روستا با خود به یادگار داشته باشند. از زمان رسیدن برق به این روستا تا لحظه نگارش این متن حدود هفت سال می‌گذرد که این امر یکی از دلایل بکر ماندن این روستا است.
مسیر دستیابی به روستای شاه میلرزان
برای رسیدن به این روستا از رشت حدودا باید سه ساعت و نیم رانندگی کنید. در ۲۵ کیلومتری از شهرستان هشتپر، داخل بازار خطبه‌سرا یک راه فرعی و بدون هیچ علائم راهنمایی و رانندگی وجود دارد که باید آن را دنبال کنید. پس از طی کردن حدود ۱۸ کیلومتر و گذر از چند روستا، جنگل، رودخانه و دره‌ای مملو از درخت به روستای شاه میلرزان می‌رسید.
مسیر رسیدن به روستای شاه میلرزان را از طریق اپلیکیشن‌های مسیریابی هم می‌توانید پیدا کنید. حدود شش کیلومتر به روستا مانده، مسیر تبدیل به جاده‌ای خاکی و تقریبا سنگلاخی با شیب 45 درجه می شود؛ اما نگران نباشید. جز در هوای بارانی، در باقی زمان‌ها به‌راحتی و با هر اتومبیلی می‌توانید این مسیر را طی کنید. شاید مسیر دستیابی به این روستا بکر کمی سخت باشد؛ اما این سختی ارزش رفتن و رسیدن را دارد.
مهمان‌نوازترین مردمان
مردم روستا به حدی مهمان‌نواز هستند که به محض رسیدن به روستا ما را به خانه‌های خودشان دعوت کردند. انگار که سال‌ها است ما را می‌شناسند. آقا موسی، یکی از بزرگان روستا با آغوش باز از ما استقبال کرد و ما شب را مهمان ایشان بودیم. بعد از اینکه گشت‌وگذاری در روستا داشتیم و از مقبره سلطان محمود دینوری دیدن کردیم و متولی آن بقعه از تاریخ آن روستا برایمان تعریف کرد، هوا تاریک شد و به منزل آقا موسی برگشتیم.
پس از بازگشت با شام مفصلی روبرو شدیم. بعد از شام هم کمی با ما صحبت کردند و بعد در رختخواب‌های بزرگ‌تر از حد معمول و گرم و نرم شب را به صبح رساندیم. دلیل اندازه بزرگ‌تر از حد معمول رخت خواب‌های این منطقه، سرمای هوا است.
تمشلانه
کمی آن طرف‌تر از روستای شاه میلرزان، روستایی بکرتر از آن چیزی که فکرش را می‌کنید، به نام تمشلانه قرار دارد. در این روستا حتی اثری از تیر‌های برق و لوله‌های گاز و حتی مدرسه و خانه بهداشت نبود. مردم برای جمع‌آوری آب هر روز به چشمه پایین جاده روستا می‌روند.
بعد از طی کردن حدود 10 کیلومتر مسیر سنگلاخی از جاده فرعی کنار قهوه خانه معروفی که در جاده منتهی به شاه میلرزان است، می‌توانید به تمشلانه برسید. کمتر کسی از مردمان تمشلانه جز کودکان و نوجوانان به فارسی مسلط هستند و اکثرا به زبان تالشی صحبت می‌کنند.
