امروز قرار است، با هم به سمت شمال، استان مازندران، شهرستان سوادکوه و درنهایت روستای لرزنه برویم. جایی که می‌تواند با دریاچه‌ای متفاوت و طبیعتی بکر، عمق وجودتان را نوازش کند. اگر عاشق طبیعت گردی در روستاهای ناب شمال ایران هستید، با من در نابرو همراه باشید.
جغرافیا و طبیعت بکر روستای لرزنه سوادکوه
شهرستان سوادکوه شامل روستاهای آلاشت و لرزنه و کارمزد و… است. این مسیر شما را به بهشت می‌رساند و هر مقدار که بالاتر می‌روید، چشمان‌تان مناظر فوق‌العاده زیبا و بکر می‌بیند. سوادکوه از جنوب به فیروز‌کوه، از شمال به قائم‌شهر، از غرب به بابل و از شرق به ساری منتهی می‌شود. در طول سفر می‌توانید از رود «زبرو» در زیرآب دیدن کنید. اطراف این رودخانه با صخره‌هایی جالب و درخت‌های‌کهن پوشانده شده که منظره‌ای بس خیره‌کننده را می‌سازد. با نشستن کنار رودخانه، خنکای هوا روح را نوازش می‌دهد، می‌توانید روی صخره‌های بالایی رودخانه رفته و از خنکای هوا و زلالی آب، جانی دوباره بگیرید و لذت از این منظره را با سیب‌زمینی آتشی صدچندان کنید. صدای گله از صخره‌های بالایی می‌آید و صدای رود همراه آن، بهترین و هماهنگ‌ترین سمفونی را برایتان به اجرا می‌گذارند.
روحتان با هر قطره آب رودخانه جلا پیدا می‌کند، گردوغبار و خستگی از شهر را در آب زلال رودخانه بشویید. هدیه این قطرات روح‌نواز به شما رهایی است. کنار جاده درختان گوجه سبز، با میوه‌های ترش و قرمز، شما را به وسوسه چیدن‌شان می‌اندازند. در طول مسیر شاهد کوه‌هایی پوشیده شده از درختان هستید، که در هر فصل رنگی خاصی را نمایش داده و روح را نوازش می‌دهند.
وقتی اوایل روز زیر یک درخت می‌نشینید، قطرات شبنمی که روی برگ‌های درختان مانند الماس درخشان نمایان است، انرژی و امید به زندگی را در شما صدچندان می‌کند. چه چیزی لذت‌بخش‌تر است، از گل‌های بابونه‌ای که کنارتان روییده‍اند؟ با کمی دقت می‌بینید یک مورچه روی گل حرکت می‌کند و در آن لحظه فقط و فقط دلتان می‌خواهد، تا مدت‌های زیادی زیر سایه همان درخت باشید و این رویای به حقیقت پیوسته، ادامه پیدا کند.
بساط صبحانه را که زیر درخت آماده می‌کنید، مبادا چای آتشی یادتان برود. یکی از لذت‌بخش‌ترین مواردی که می‌توانید از نزدیک ببینید، عبور حیوانات اهلی است. بازی‌ها و شیطنت این حیوانات، یکی از بهترین خاطرات سفر را ایجاد می‌کند. راستی زمانی که لذت کافی را بردید، مطمئن شوید که آتش را به‌طور کامل خاموش کرده‌اید. پاکت‌های غیرقابل تجزیه و زباله را با خود ببرید، مبادا این همه حس فوق‌العاده که شما از آن لذت بردید، برای دفعات بعد کم‌رنگ شود. این کم‌ترین سپاس‌گزاری از طبیعت است.
اماکن مذهبی و بناهای روستای لرزنه سوادکوه
در ارتفاعات بالاتر روستای لرزنه، امامزاده حسن(ع) را مشاهده می‌کنید، با دیوارهای قدیمی که با رنگ سبز پوشیده شده است. وقتی داخل امامزاده می‌روید، فرش‌های قدیمی را می‌بینید. پنجره‌ها گنبدی شکل‌اند، این امامزاده با حفظ قدمتش حس امنیت می‌دهد و متفاوت از همه حس‌هایی است که تا به امروز داشته‌اید. حیاط، مشرف به دریاچه‌ای از ابر است. قبرستان، داخل حیاط امامزاده قرار دارد و قدمت آنجا را، با مدل خاص گورها فریاد می‌زند. اطراف امامزاده، خانه‌هایی سنگی ما را به سفر زمان می‌برند.
انگار سال‌ها به گذشته سفر کردید و نان را فقط تنوری، شیر را فقط از آغل، سیب را از روی شاخه درخت به‌دست می‌آورید. این منطقه هزاران اتفاق خوشایند که امروز آرزویمان شده را با سخاوت‌مندی به شما می‌دهد. این‌ها تعدادی از لذت‌های سفر به روستای لرزنه سوادکوه است.
دریاچه ابر، پاداش سفر به روستای لرزنه سوادکوه
نقطه وصل همه این روستاها، یک جاده خاکی است. وقتی از آن عبور می‌کنید، دریاچه‌ای را کنارتان می‌بینید. آن‌هم در ارتفاع و نزدیک قله، این دریاچه ابر است. باید در دریاچه ابر غرق شد. رویای راه رفتن روی ابرها در کودکی به حقیقت می‌پیوندد.
درست در ساحل دریاچه، کلبه‌هایی پر از سادگی و حال و هوایی بی‌نظیر وجود دارد. کمی که به ارتفاعات بالاتر برویم، این دریاچه را پشت‌سر می‌گذارید و به صخره‌هایی بلند و منظره‌ای که به جزیره دریاچه اشراف دارد می‌رسید.
اندکی آن‌طرف‌تر، درست در آن‌سوی دریاچه ابر، مدام جزر و مد می‌شود. جزیره‌ای مدام میان ابرها غرق می‌شود و دوباره نجات پیدا می‌کند. باید لبه صخره نشست و پاها را روی ابر‌های دریاچه تکان داد. هوا در این منطقه به نسبت گرم است، برعکس طول مسیر که خنکای هوا دلتان را برده است. در این منطقه با تابش مستقیم خورشید همراه خواهید بود (حتما از کرم ضدآفتاب و کلاه لبه‌دار استفاده کنید). پروانه‌ها دلبرانه روی گل‌های زردرنگ جا خوش می‌کنند، وقتی که بال می‌زنند رنگ بال‌هایشان همه دنیا را دربرمی‌گیرد.
سکونت در کلبه
خانه‌های قدیمی عموما چوبی‌اند و شیروانی‌هایی زیبا دارند. در پایین خانه، اقامتگاهی برای دام‌های خود تعبیه کرده‌اند. اگر پا به آغل بگذارید، مرغ‌ها، اردک‌ها و غازها می‌خواهند پرواز کنند و مدام بال می‌زنند. مثل بچه‌های کوچک که دست‌هایشان را باز می‌کنند تا در آغوش گرفته شوند. آن‌طرف آغل، گاوها با رنگ قهوه‌ای، سیاه و سفید با آن چشمان جذابشان دل هر بیننده‌ای را می‌برند. گوسفندان در راه برای چرا هستند. بزها با شیطنت از این‌طرف حیاط به آن‌طرف می‌پرند. زندگی در همه نقاط این کلبه‌ها معنی و مفهوم پیدا می‌کند.
گویش و غذا
حتما در راه روستاییان را می‌بینید و با آن گویش جذاب و لهجه‌ای متفاوت و شیرین دلتان قنج می‌رود. مخصوصا زمانی که می‌خواهند فارسی صحبت کنند تا شما متوجه منظورشان شوید. از شیرینی‌های خوشمزه این منطقه می‌توان به کماج که با مواد اولیه‌ای مانند تخم‌مرغ، شیر، آرد برنج و شکر تهیه می‌شود و مهمان شادی‌های روستا است، اشاره کرد.
ارسیولی هم نوعی نان تنوری است که روی سفره ساده؛ اما پر مهر روستاییان خودنمایی می‌کند. بوی این نان شما را مسخ می‌کند.
هنر دست مردمان روستای لرزنه
از صنایع‌دستی که حاصل زحمات روستاییان است، دست‌بافته‌های ابریشمی، گلیم‌بافی و جاجیم‌بافی را می‌ببینید که نتیجه عشق و مهر روستاییان است. دانه دانه بافت‌ها با عشق به‌هم گره می‌خورند. وقتی گلیم پشمی را وسط هال می‌اندازید، مهر همان خانم روستایی در همه اتاق پراکنده می‌شود. دست‌بافته‌ها متشکل از جوراب، جلیقه و دستکش است که از پشم گوسفندان لرزنه تولید می‌شود.
گرمای مهر و محبت بانوان روستای لرزنه با بوی نان سرصبح، با مربای تمشک، شال‌گردن و دستکش و جوراب‌هایی که می‌بافند، نمایان است.چ
برای سفر به رویایتان راه کوتاهی دارید
بروید کوله‌هایتان را ببندید، لباس گرم، خوراکی خوشمزه و کرم ضدآفتاب را همراه خود داشته باشید. اگر دنبال رهایی یا فرصتی برای طبیعت‌گردی و حس و حالی متمایز هستید، همین حالا برنامه‌ای برای نزدیک‌ترین زمان بریزید و راهی شوید. وقت را از دست ندهید.
