روستاها با زیبایی‌های مناظر طبیعی‌شان، با خانه‌های کاهگِلی، سنگی و گاه چوبی‌شان، با مردمان پاک و باصفایشان، با هوای تازه، زندگی‌های ساده، غذاهای سالم محلی و خانگی‌شان و… در ذهن‌ها ماندگار شده‌اند. همه آن‌هایی که به روستاها سفر کرده‌اند، هم‌نظر هستند که در این مکان‌ها همه‌چیز آن‌قدر بی‌آلایش است که کمی اقامت در آنجا، خستگی ماه‌ها کار و زندگی ماشینی را از تن و ذهن انسان‌های شهری امروزی می‌برد. هرچند باید بپذیریم رد پای فناوری به روستاهایمان باز شده و سلیقه و ذائقه بعضی جوانان روستایی را تغییر داده، باز هم جای شکرش باقی است که می‌توان در گوشه و کنار این کشور پهناور و زیبا، روستاهایی را جست که رنگ و بوی اصیل خود را همچنان حفظ کرده‌اند. من اخیرا به یکی از روستاهای اصیل ایران سفر کرده‌ام که مردمش هنوز به آداب و رسوم روستایی خود پای‌بند مانده‌اند و طبیعت بکر آن، خیره‌کننده و بسیار آرامش‌بخش است. روستایی که به آن می‌رویم، هم در زمستان و هم در تابستان در آنجا زندگی می‌کنند. با من در نابرو باشید تا نگاهی به روستای آبیک سفلی از دیدنی های قزوین بیندازیم.
آب و هوای روستای آبیک سفلی
آب و هوای این روستا معتدل است. زمستان‌هایی سرد و تابستان‌هایی گرم دارد، ولی هرچقدر به بالای کوه برویم خنک‌تر می‌شود. درختان سر به فلک کشیده که کنار جاده از باغ‌های مردم به بیرون کشیده شده است، جوی آبی که کنار جاده باریک در جریان است، روح آدم را به دنیایی خیالی می‌برد.
حس و حال آبیک سفلی
در زندگی روستایی آرامش نقش اصلی را بازی می‌کند. یکی از مهم‌ترین ویژگی‌ها و برتری‌های زندگی روستایی نسبت‌به زندگی شهری، همین آرامش است که تنها در روستاها می‌توان به آن رسید. زندگی در روستا آدمی را از هر جنجال و قیل‌وقال و دود و دم رهایی می‌بخشد.
شاید بسیاری از شهرنشینان در همه زندگی خود آرامش یک شب یک مرد روستایی را نداشته باشند. پس‌از خیزش خورشید به پشت کوه‌ها و آمدن شب تیره در روستا، شنیدن آوای سگان در آغاز شب و آوای خروسان در سپیده‌دم، آنچنان آرامشی به روستا‌نشینان می‌دهد که همواره آنان را همراه است.
خورشید در هر طلوع و غروب، تبلور سرخگونش را بر خانه‌هایی می‌اندازد که از دامنه کوه تا ارتفاعی بلند وجود دارد، جاده‌های که کنار کوه وجود دارد، چشمه‌هایی که کنار این کوه‌ها در این فصل سال نهری جاری شده است، گوسفندها و گاو‌هایی که کنار جاده رها شده است، مردانی که برای چرای گوسفندان به دشت می‌روند و شما تماشاگر این منظره زیبا می‌شوید، خانه‌ای با یک منظره عالی به‌سمت کوه‌های سر به آسمان کشیده و تپه‌های سرسبز حالا و از این‌جا، همه روستا و حتی شهرستان آبیک زیر پایتان است؛ ولی اصالت این روستا زیاد پابرجا نمانده است؛ چون نزدیک شهر آبیک است و مردم رفت‌وآمد زیاد دارند.
شغل مردم روستای آبیک سفلی
جوان‌هایی که در این روستا زندگی می‌کنند اغلب در شهر آبیک کار می‌کنند، ولی افراد مسن‌تر روستا مشغول باغداری هستند. دامداری هم شغل دیگری در روستاست که عده‌ای با داشتن گله‌های بزرگ گوسفند و گاو امرار معاش می‌کنند.
بیشتر مردم روستا به‌طور معمول در خانه خود گوسفند یا گاوی برای شیر یا گوشت مصرفی خانواده خود نگهداری می کنند که عده کمی هم نیستند. همچنین باغچه‌های کوچک و بزرگی دارند که انواع سبزی‌ها کاشته شده است.
پیشنهاد می‌کنم از محلی‌های روستای آبیک سفلی لبنیات محلی بخرید. یک بار امتحان طعم و مزه غذاها و لبنیات محلی این روستا، شما را شیفته آن‌ها خواهد کرد.
یکی از کارهای دیگر مردم که در گذشته بیشتر بود و امروزه کمتر رواج دارد، کارهای صنایع‌دستی مثل دست‌بافته‌هایی از پشم گوسفند و گاو است که نمونه آن را در شال و کلاه و دستکش مردمان این روستا می‌توانید ببینید و گاهی هم به قالی‌بافی روی می‌آورند.
محصولات روستای آبیک سفلی
انواع میوه‌ها اعم از سیب، گوجه‌سبز، آلبالو، گیلاس و میوه‌های دیگر، همچنین تخم‌‌مرغ، شیر، کره، خامه و ماست محلی، انواع لواشک‌ها، خشکبار محصولات روستای آبیک سفلی هستند. بیشتر این محصولات را باید از محلی‌ها بگیرید، چون مغازه‌ای وجود ندارد.
در این روستا قناتی وجود دارد به نام «مرادو» که به گفته افراد مسن این قنات نظر کرده است و برای شفا گرفتن از آب قنات استفاده می‌شود، ولی امروزه به‌دلیل بی‌توجهی مردم بسیار کثیف شده و آب آن آشامیدنی نیست.
جاهای دیدنی روستای آبیک سفلی
چشمه‌هایی با آب زلال، قنات مرادو، باغ‌های زیبا، تالار، کوه‌ها و دشت‌های پهناور که در همه فصل‌ها زیبایی خاص خودش را دارد، ولی در بهار آرامش بیشتری دارد.
آبیک سفلی کجاست؟
روستای آبیک سفلی ار توابع شهرستان آبیک در استان قزوین است و برای رسیدن به آن ابتدا باید به شهرستان آبیک قزوین بروید.
کلام آخر
این روستا اقامتگاهی ندارد. برای رفتن بهتر است چادر همراه خود ببرید و فقط کفش مناسب پیاده‌روی داشته باشید که راهی طولانی در پیش دارید. قبل‌از رفتن کیسه پلاستیکی همراه خود ببرید تا آشغال‌های خود را درون آن بریزید.
بیشتر افرادی که به طبیعت سفر می‌کنند، به‌دلیل بی‌توجهی، محیط‌زیست را خراب کرده‌اند و هر سال از زیبایی آن کم می‌شود. برای تمیز ماندن بهتر است زنجیره را قطع کنیم و زباله نریزیم.
