من در هر فصلی از سال به پارک ناژوان اصفهان سر زده‌ام. در هر ساعتی از روز از آنجا گذر کرده‌ام. صبح و ظهر و زمستان و تابستان فرقی نمی‌کند، این منطقه از شهر اصفهان همیشه جذابیت‌های خودش را دارد. هوایی به مراتب بهتر و لطیف‌تر از شهر را در اینجا نفس می‌کشید. محله ناژوان جایی است که قدیم‌تر رودخانه پر خروش زاینده‌رود از میانش رد می‌شد و آب با سر و صدای زیاد از زیر شاخه‌های واژگون بیدهای مجنون به‌سرعت می‌گذشت. حالا اما شاهد خشکسالی محزون زنده‌رود هستیم.
با این وجود پارک ناژوان اصفهان هنوز زیباست. خش‌خش برگ‌های زرد در پاییز، جوانه‌های تازه و ریز بیدهای مجنون بلند در بهار و شاخه‌های نازک و لخت درختان سر به فلک کشیده در زمستان که گاهی هم اگر شانس بیاوریم، برف سفیدی لباس تنشان می‌شود، روح آدم را تازه می‌کنند.
جاده سلامت در پارک ناژوان اصفهان
اگر قصد پیاده‌روی داشته باشید، جاده سلامت با پیچ و خم‌های دلبرانه از میان انبوه درختان در مسافتی حدود ۲ کیلومتر در امتداد رودخانه زیر پایتان قرار می‌گیرد. اگر هم علاقمند به دوچرخه‌سواری باشید، باز هم می‌توانید تمام جاده زیبای سلامت را رکاب بزنید. روی اسفالت جاده علامت قلب و ضربان آن و روی تابلوهای کنار جاده شعارهایی درباره‌ی سلامتی به‌چشم می‌خورد. اینجا جایی است که از تنفس هوایش نفستان نمی‌گیرد و از دویدن طولانی در این مسیر به‌دلیل زیبایی‌های فراوان و حس خوبش خسته نخواهید شد.
البته بجز جاده سلامت، اگر دوست داشته باشید می‌توانید راه رفتن وسط درختان را هم تجربه کنید. خاک‌ریزهای میان درختان این اجازه را به شما می‌دهد که میان آنها بدوید، راه بروید، پا روی برگ‌های زرد و شاخه‌های نازک خشک بگذارید و آنها را زیر پا خرد کنید و از صدایش لذت کافی ببرید. این درحالی است که اگر رودخانه پرآب باشد، صدای حرکت تند آب هم به آن صداها اضافه می‌شود. البته گاهی هم ممکن است پرنده‌ای خوش آواز زیر چهچه بزند و سرمستی غرق شدن در طبیعتی بکر را دوچندان کند.
بعضی اوقات در فصول سرد ممکن است آتشی روشن در میان درختان مشاهده شود که البته این‌کار از طرف شهرداری به دلیل امکان لطمه خوردن به درختان به‌کلی ممنوع است. اما بااین‌وجود نمی‌توان لذت گرد آمدن دور آتش را در چنین فضای خوشایندی انکار کرد. هیزم آتش به اندازه‌ی کافی میان محوطه‌ی درختان پیدا می‌شود. چوب‌های خشکی که از درختان ریزش کرده یا توسط محافظان محیط پارک بریده شده‌اند.
باغ پرندگان پارک ناژوان اصفهان
پارک ناژوان اصفهان در هر دو سوی رودخانه گسترش یافته و جاده‌ی سلامت که پیشتر درباره‌ی آن صحبت کردیم، در سمت جنوبی رودخانه واقع شده است. اما پل فلزی سفیدرنگ بزرگی روی رودخانه با نرده‌های بلند رو به آسمان که شکلی مخروط‌گونه برای پل ایجاد کرده‌اند، دو محوطه پارک را به‌هم متصل می‌کند. با ردشدن از روی این پل و رفتن به سمت شمالی رودخانه باغ پرندگان را خواهید دید. این باغ پر است از انواع پرندگان که در تور بسیار بزرگی محصور شده‌اند.
داخل باغ محوطه‌های سبز چمنی، درختان و حوضچه‌های آب به‌زیبایی طراحی و تعبیه شده‌اند. اینجا گونه‌هایی از پرندگان را می‌بینید که شاید در عمر خود ندیده باشید. پرنده‌های بزرگ شکاری، یا مرغ عشق‌های بسیار کوچک و قناری‌های رنگی که به‌صورت جداگانه در قفس‌های خود پرواز می‌کنند و زیبایی صورت و صدایشان را به رخ بینندگان می‌کشند.
تله‌سیژ پارک ناژوان اصفهان
سال‌ها پارک ناژوان اصفهان از وجود چنین وسیله تفریحی و جذابی محروم بود. اما با نصب تله‌سیژ در سال‌های اخیر در مسیر دو‌کیلومتری به‌موازات جاده سلامت و مشرف به رودخانه و درختان پارک، جذابیت این پارک دوچندان شده است.
تله‌سیژ این امکان را به شما می‌دهد که در یک مسیر رفت یا برگشت یا در هر دو مسیر بلیت تهیه کنید و سوار آن شوید. سرعت تله‌سیژ بسیار کم است و فرصت تماشای مناظر اطراف و رودخانه محصور شده در میان درختان پارک را به شما می‌دهد. یک صندلی بدون اتاق که وقتی روی آن می‌نشینید تنها با یک حفاظ میله‌ای که از بالا بسته می‌شود، در آسمان محافظت می‌شوید. درخت‌ها از زیر پایتان رد می‌شوند و اگر ترس از ارتفاع نداشته باشید، خطری شما را تهدید نمی‌کند و با خیال آسوده می‌توانید منظره بدیع ناژوان را از آن بالا به تماشا بنشینید.
وقتی روی صندلی تله‌سیژ نشسته‌اید، این امکان را دارید که با نوک پا بعضی از شاخه‌های بلند درختان را تکان بدهید. حتی در فصل‌هایی که درختان پوشیده از برگ هستند، ممکن است دستتان را دراز کنید و برگی از شاخه آن بچینید. هوای پاکی که در حین تله سیژ سواری استنشاق می‌کنید، کمتر جایی به‌دست می‌آید. مسیر حرکت این تله‌سیژ در امتداد رودخانه و درست از بالای سر درختان بلند پارک است. البته برای این مسیرسازی بعضی جاها مجبور شده‌اند تعدادی از شاخه‌های بلند درختان را ببرند تا قد آنها کوتاه‌تر شود.
درشکه‌ها و قطارهای مسافربر در پارک ناژوان اصفهان
وقتی از اتوبان وارد جاده کناری پارک ناژوان می‌شوید، از ابتدای مسیر تا انتهای آن پارکینگ‌هایی برای توقف ماشین وجود دارد. این پارکینگ‌ها با شماره از هم تفکیک شده‌اند. می‌توانید بنا به تصمیمی که برای تفریح در پارک دارید، در هریک از این پارکینگ‌ها توقف کنید. ممکن است به این فکر کنید که بعد از تله سیژ سواری در مسافت ۲ کیلومتر و در یک مسیر اگر نخواهید مسیر برگشت را مجددا سوار تله‌سیژ شوید، چطور برگردید.
علاوه بر گزینه پیاده روی در جاده سلامت که بهترین گزینه برای افراد سالم است، می‌توانید برای بازگشت به نقطه اول از درشکه‌هایی که اسب‌ها آن‌را می‌کشند، استفاده کنید. علاوه بر این قطارهای کوچک برقی با ظرفیتی در حدود ۲۰ نفر آنجا ایستاده‌اند تا شما را از جاده سلامت به مقصد برسانند. البته این درشکه‌ها و قطارهای کوچک معمولا در ساعات و روزهای شلوغ و پرتردد فعالیت می‌کنند و همیشه نمی‌توانید روی حضورشان حساب کنید. تجربه درشکه سواری در این مسیر می‌تواند برای همیشه خاطره‌ای خوش در ذهنتان ثبت کند.
پارک ناژوان در سمت شمالی رودخانه
علاوه بر باغ پرندگان، سمت شمالی رودخانه نیز پارک ناژوان قرار گرفته که مسیر طولانی دیگری در کنار رودخانه برای پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری دارد. البته در این قسمت از پارک نمی‌توان با خودرو رفت و تنها راه عبور به این پارک از طریق محله‌های ناژوان و یا گذر از روی پل سفید جنوبی شمالی روی رودخانه است. اواسط پارک زمین والیبال آسفالت شده بزرگی قرار گرفته که در روزهایی که هوا متعادل است، گروه‌هایی از مردان یا خانواده‌ها به اینجا می‌آیند و مشغول بازی والیبال می‌شوند.
پارک ناژوان بیشتر از هر پارک دیگری در اصفهان، فضا برای دورهمی‌ها و تفریح‌های خانوادگی دارد. روزهای جمعه و تعطیل پارک مملو از خانواده‌هایی است که بسا چای و ناهار و نشستن در پارک را آورده‌اند و در پارک جا خوش کرده‌اند. در فصل بهار که بیش از هر زمان دیگری اصفهان میزبان مسافران از سایر شهرها است، به‌سختی جایی برای نشستن پیدا می‌شود و مسیر ورود به پارک و پارکینگ‌هایش با ترافیک سنگین روبه‌رو می‌شود. حتی ممکن است چشمتان به چادرهای رنگارنگ علم شده در وسط درختان بخورد.
در میان دورهمی‌های خانوادگی گاهی بساط قلیان هم به چشم می‌خورد. گاهی در قسمتی از پارک چنان تعدادشان زیاد می‌شود که دود قلیان‌ها هوای تمیز و سبک پارک را آلوده می‌کند و دیگر نمی‌شود به‌راحتی نفس کشید. اگر همچنان به افراد اجازه داده شود وسط پارک‌ها بنشینند و قلیان چاق کنند، به احتمال زیاد در سال‌های آینده شاهد هوای آلوده‌تری نسبت به خیابان‌ها در پارک‌ها خواهیم بود.
اگر صبح هنگام برای پیاده‌روی به پارک ناژوان بروید، اغلب با ورزش صبحگاهی دسته جمعی زنان و مردانی روبه‌رو می‌شوید که فارغ از توجه دیگران و صرفا در حال و هوای خودشان مشغول ورزش هستند. آنها از هر قشر و سنی به یکدیگر می‌پیوندند و با کمک آهنگ موزونی که از رادیوی خودشان پخش می‌کنند و ورزش‌های مربی که به آنها ورزش می‌دهد، حرکات هماهنگی را انجام می‌دهند.
در قسمت شمالی رودخانه جایی نزدیک به پل وحید، یک پل کوچک و کوتاه آدم رو از داخل پارک به جزیره‌ای کوچک متصل می‌شود. این جزیره کوچک درست وسط رودخانه متمایل به شمال رودخانه قرار دارد. درخت تنومندی سالیان سال است که در این جزیره خودنمایی می‌کند و به زیبایی این جزیره دوچندان افزوده است. در چند قسمت از جزیره نیمکت‌هایی قرار دارد که از آنجا منظره دل‌انگیزی از پارک و رودخانه را باید به تماشا نشست.
تجربه پیاده‌روی و گردش، دیدار از آکواریوم، تله سیژ سواری، دیدار از باغ پرندگان و صرف ناهار در پارک ناژوان می‌تواند به یکی از بهترین تفریح‌های آخر هفته شما و خانواده‌تان تبدیل شود. به‌خصوص اگر آب بر بستر رودخانه جاری باشد، این منطقه یکی از زیباترین مناظر رودخانه پر آب زاینده رود را خواهد داشت.
عکس‌ها: مائده حوايی
